ای شعشعه نور فلق در قبه مینای تو


پیمانه خون شفق پنگان خون پیمای تو

ای میل ها در میل ها وی سیل ها در سیل ها


رقصان و غلطان آمده تا ساحل دریای تو

با رفعت و آهنگ مه مه را فتد از سر کله


چون ماه رو بالا کند تا بنگرد بالای تو

در هر صبوحی بلبلان افغان کنان چون بی دلان


بر پرده های واصلان در روضه خضرای تو

ای جان ها دیدارجو دل ها همه دلدارجو


ای برگشاده چارجو در باغ باپهنای تو

یک جو روان ماء معین یک جوی دیگر انگبین


یک جوی شیر تازه بین یک جو می حمرای تو

تو مهلتم کی می دهی می بر سر می می دهی


کو سر که تا شرحی کنم از سرده صهبای تو

من خود کی باشم آسمان در دور این رطل گران


یک دم نمی یابد امان از عشق و استسقای تو

ای ماه سیمین منطقه با عشق داری سابقه


وی آسمان هم عاشقی پیداست در سیمای تو

عشقی که آمد جفت دل شد بس ملول از گفت دل


ای دل خمش تا کی بود این جهد و استقصای تو

دل گفت من نای ویم نالان ز دم های ویم


گفتم که نالان شو کنون جان بنده سودای تو

انا فتحنا بابکم لا تهجروا اصحابکم


حمدا لعشق شامل بگرفته سر تا پای تو